Pas op voor politieke kletspraat

De filosoof Harry G. Frankfurt (1929-2023) publiceerde in 1986 in zijn - uiteindelijk  - meest bekende werk " On bullshit "; een diepgaande analyse van het fenomeen ' bullshit' ofwel 'onzin' of ‘ kletspraat ’. Frankfurt betoogde dat leugens opzettelijke misleidingen zijn, waarbij iemand bewust onwaarheden vertelt om anderen te misleiden. Bullshit daarentegen is volgens hem niet per sé gebaseerd op onwaarheden, maar het ontbreekt de bullshitter aan een interesse in de feitelijke waarheid of juistheid van de beweringen.  Waarom bullshit? Frankfurt onderzocht de motieven achter het produceren van bullshit. Hij stelt dat mensen bullshit vaak gebruiken om indruk te maken, hun imago te verbeteren of hun eigen agenda te bevorderen. Bullshit kan ook worden gebruikt om anderen te misleiden of om een vaagheid te creëren waardoor men zich kan onttrekken aan verantwoordelijkheid of kritiek. Een cruciaal aspect van bullshit is dat het vaak wordt geproduceerd zonder ee

Nieuw Nederland?

Ik las onlangs op verzoek van een online boekhandel de uitgave "Nieuw-Nederland" van Jan-Frank Koers (Paperback 215 pagina's,  Elikser B.V. Uitgeverij, november 2009). Hieronder mijn recensie. Het boek is geschreven door Jan-Frank Koers. Koers is lijsttrekker van Nieuw-Nederland (lijst 12), een politieke partij die meedeed aan de voor de Tweede Kamer op 9 juni 2010. En dit boek was ook zijn verkiezingsprogramma. Nieuw-Nederland gaat voor “een fantastisch leven voor ons allemaal”. Ze willen Nederland compleet opnieuw inrichten en dit boek is niets minder dan een omvangrijk hervormingsprogramma voor Nederland. Nederland kan en moet beter, betoogt de schrijver. Oorzaken van de problemen liggen bij de mensen. Voorin het boek zegt Koers hierover: “Meer fundamenteel heeft dit te maken met de negatieve energetische mist die iedereen in zijn energieveld meedraagt.” Dat klinkt niet alleen zweverig. Dat is het gewoon ook. En zo start het boek. Vervolgens wordt een filosofie, genaamd “spiral dynamics” als basale benadering gekozen voor het boek. Het is een voor mij onbekende benadering die samenlevingen classificeert, maar het maakte het betoog voor mij als lezer niet veel duidelijker. Wat wel duidelijk is, is dat de beoogde politieke partij een grondslag heeft die niet in de klassieke vakjes van de bestaande partijen kan worden ingedeeld. Spiritueel-pragmatisch is de beste omschrijving die ik na het lezen van dit boek/verkiezingsprogramma heb kunnen bedenken. Volgens de schrijver is het boek echter niet alleen voor spiritueel geïnteresseerden, maar voor iedereen. Het boek bevat, zoals gezegd in feite een compleet verkiezingsprogramma dat ruimschoots alle beleidsterreinen van de publieke sector dekt. Het bevat concrete beleidsopties, die worden onderbouwd met verschillende theorieën, soms eigen theorieën, soms theoretische benaderingen van anderen. De benadering die de schrijver daarbij kiest, is soms communautaristisch, soms individualistisch, soms voorstander van een sterke invloedrijke staat en soms een beetje sociaal-liberaal. Koers zegt zelf ook: “Ik heb zelf op verschillende partijen gestemd en ben van verschillende partijen lid geweest, maar echt overtuigen konden deze mij niet.” Dat geldt intussen ook wel een beetje voor hemzelf. Hij heeft als lijsttrekker van Nieuw-Nederland bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer op 9 juni 2010 maar weinig mensen kunnen overtuigen: zijn partij behaalde slechts 2.010 stemmen (0,02 %). Ook mij heeft Koers niet kunnen overtuigen. Ik ben vast niet spiritueel genoeg. Voor mensen die dat wel zijn, kan dit boek wellicht een mooie droom zijn van een betere samenleving.

Reacties