Iedere week mailen Maarten Prinsen (Wassenaar) en Marc Hesp (Menterwolde) elkaar over politiek, hun gemeente, lekker eten en de overeenkomsten van liberalisme in een rode en een blauwe gemeente.Beste Maarten,
Na 11 weken bloggen hebben we nog niets over eten gezegd en volgens mij houden we beiden erg van lekker eten. Groningen staat niet bekend als een zeer culinaire provincie, maar met de Groninger specialiteiten is het net als met Groningen zelf: vol met verborgen juweeltjes. Het mooiste zit hier van binnen. Waar de Groninger worst en Groninger koek nog wel eens geëxporteerd worden, zijn andere streekproducten zoals mollebonen en Groninger mosterdsoep nog compleet onbekend in het westen, veronderstel ik. Hier in de gemeente Menterwolde hebben we onder andere een aspergeboerderij waar je de lekkerste dingen kunt kopen: Aardbeien, frambozen, kersen, vruchtenwijn, allerhande soorten jam en natuurlijk asperges. Iets verderop hebben we de kleinste soepfabriek van Nederland, waar je echt heel bijzondere soepen kunt bestellen. En niet te vergeten: onze eigen fractievoorzitter Mieke Bos heeft een heuse slakkenkwekerij: Boerenslak. Ik heb ze geproefd en neem maar van mij aan dat het een delicatesse is.Overigens merk ik dat de campagnes links en rechts aardig vorm beginnen te krijgen. De PvdA alhier zet z'n sociaalste gezicht op in hun campagnefilm. Blijkbaar zijn ze erg trots op hun prestaties in de gemeente, want in de top 3 vinden we dezelfde namen terug die hier al jaren op het pluche zitten. Benieuwd of de kiezer uiteindelijk voor vernieuwing zal kiezen. Marc ____________________________________
Beste Marc,
Ik ben sinds 1978 vegetariër, best wel streng ook. Zelfs tijdens mijn vroegere tochten door de Noord-Afrikaanse woestijn – waar het woord vegetariër niet in het Arabisch of Berber leek te bestaan – bleef ik aan mijn principes vasthouden. Weken leefde ik op een dieet van droog brood en dadels, soms macaroni, en met af en toe een flesje rosé. Wijn bleek tot mijn verbazing in Marokko, Algerije en vooral Tunesië redelijk verkrijgbaar, zelfs in totaal desolate woestijndorpen in de Sahara. Zie de foto van een groot (en arm) gezin waar ik onderweg een bordje macaroni mocht meeprikken. Mensen denken altijd dat vegetariërs of veganisten altijd in het kamp van extreem links zitten – Groen Links of Partij voor de Dieren. Een verkeerde reflex. Complete onzin natuurlijk. Ik ben behalve heel lang vegetariër – en dat kun je niet aan mij zien – ook heel lang liberaal. Sinds 1987 ook lid van de VVD. Vegetarisme is economische efficiënt – een bescheidener ecologische fotoprint – en mag zich op een aantal gezondheidsclaims beroepen. Maar zurig zeuren over verantwoord eten en dierenwelzijn, laat ik graag aan de Linkse Kerk over. Ik koester het principe van verdraagzaamheid op dit punt. Als goed liberaal hou ik ook van het goede leven, en dus eet ik de heerlijkste vegetarische gerechten, wanneer dat kan, en hou ik ook van een goed glas wijn. Het verschijnsel liberale vegetariërs is een mooi voorbeeld van de diversiteit van de VVD-achterban. Je hebt liberalen in alle soorten en smaken. En dat is juist mooi. Dat past bij de liberale principes van vrijheid, verantwoordelijkheid en verdraagzaamheid. En omdat die liberale principes zó belangrijk zijn, is de VVD-campagne in Wassenaar in volle gang. Dat deden we vorig jaar al, maar nu nog meer natuurlijk. Volgende week meer daarover. Liberale groeten uit Wassenaar van Maarten Prinsen
Reacties
Een reactie posten