De waarde van vakmanschap

Parijs, 1894. Montmartre bruiste van het leven, een broeinest van kunstenaars en bohemiens. In het hart van deze wijk, verscholen achter een enigszins onheilspellende naam, lag restaurant Le Rat Mort – De Dode Rat. Het was een plek waar de bohemien zich thuis voelde - en waar Henri de Toulouse-Lautrec een vaste gast was. Toulouse-Lautrec, een man met een scherpe blik en scherpe tong, was een meester in de snelle schets. Hij kon met een paar vloeiende lijnen een persoonlijkheid vangen, een karakter blootleggen. Op een avond, terwijl hij genoot van een maaltijd in Le Rat Mort, viel zijn oog op Madame Charlotte, een welgestelde weduwe die zich duidelijk vermaakte. Zonder veel omhaal pakte hij een papieren servet en begon te tekenen. Het was geen gedetailleerd portret, verre van dat. Het was een expressieve karikatuur, een vluchtige impressie van Madame Charlotte’s gelaatstrekken en houding. Maar het had iets. Madame Charlotte zag het en was meteen enthousiast. “Oh, monsieur Toulouse-Lautr...

Wassenaar groet Menterwolde (vervolg)

In de aanloop van de gemeenteraadsverkiezingen hadden Marc Hesp, kandidaat-raadslid voor Menterwolde, en ik, als lijstduwer in Wassenaar, eind 2009 en begin 2010 op onze weblogs een geschreven en soms gesproken briefwisseling over onze belevenissen in de aanloop naar de verkiezingen. Velen lazen over deze totaal verschillende gemeenten en wat daar in verkiezingstijd in om ging. Wassenaar en Menterwolde hadden weinig gemeen, zo leek het. Afgelopen weken werd de correspondentie tussen Wassenaar en Menterwolde een nieuw leven ingeblazen door het weekblad Binnenlands Bestuur. Op 17 september jl. ging het over de PvdA in Menterwolde, en een week later over de VVD in Wassenaar. Menterwolde groet Wassenaar. The Sequel.

Reacties