Trump's Miljardendeal: 'Ik koop Groenland'

In een spectaculaire zet die doet denken aan de legendarische aankoop van Alaska, schudt Donald Trump opnieuw de internationale gemeenschap wakker. Zijn voorstel? Een ongekende deal waarin hij elk van de 56.000 Groenlanders tot instant-miljonair maakt. Prijskaartje: een 'luttele' 56 miljard dollar. "Het is de kunst van het onderhandelen," aldus Trump. "Groenland is een goudmijn, letterlijk én figuurlijk." Waarom Trump's oog op Groenland viel De zakenman in Trump heeft zijn huiswerk gedaan. Onder het smeltende ijs van Groenland ligt een astronomische rijkdom verborgen: olie, gas en kostbare zeldzame aardmetalen ter waarde van ruim 2.600 miljard dollar. "We praten hier over een return on investment die Wall Street zou doen duizelen," zegt Trump. De jackpot onder het ijs Olievoorraad die groter is dan die van Saoedi-Arabië Zeldzame aardmetalen die cruciaal zijn voor smartphones en elektrische auto's ...

Koester onze kleinere gemeenten

[caption id="" align="alignright" width="246" caption="Maarten Prinsen: groter is niet altijd beter, en soms gewoon duurder."]Maarten Prinsen: Groter is niet altijd beter, en soms ook duurder.[/caption] Met verbazing volg ik de laatste tijd het optreden van de provincie Zuid-Holland bij gemeentelijke herindeling. Er zijn in Zuid-Holland nu allerlei fusieprojecten aan de gang: in het Groene Hart, Krimpenerwaard en Goeree-Overflakkee. En als er ergens één gemeente dwars ligt, walst de provincie daar gewoon overheen. Met flinterdunne argumenten dwingen ze gemeenten tot schaalvergroting, terwijl deze provincie al lang geen echt kleine gemeenten meer heeft. Hierover ben ik wel bezorgd: Van die grote-stedenmentaliteit ben ik wel geschrokken. Moet alles onder de 40.000 inwoners zich nou zorgen gaan maken. Wanneer zijn Wassenaar en Voorschoten aan de beurt? Of Noordwijkerhout, Lisse en Hillegom? De fusies leiden vrijwel nooit tot lagere lasten, vaak juist tot belastingverhoging. En nieuwe gemeentehuizen! Of tot meer ambtenaren en meer bureaucratie. Ook leiden fusies altijd tot lagere opkomst bij verkiezingen en minder vertrouwen in de politiek. Natuurlijk steun ik het provinciale verkiezingsprogramma van de VVD: het beleid om flink in provinciale taken te snoeien en groene gebieden te behouden, vind ik supergoed. Maar de provincie wordt gedomineerd door grote steden, en helaas is dat ook bij de kandidatenlijst van de VVD. Zuid-Holland moet zelf maar eens 't goede voorbeeld geven door te fuseren met de andere Randstadprovincies, zoals het kabinet wil. Tot dan mogen de schaalvergroters in het provinciehuis wat mij betreft een toontje lager zingen. Intussen hoeft er helemaal geen taboe op herindelingen te liggen: als men het lokaal helemaal ziet zitten en er een overtuigende businesscase ligt voor een fusie, moet daar ook ruimte voor zijn. En als gemeenten echt onder de maat presteren door hun kleine omvang, moet er een gesprek op gang worden gebracht. In zo'n situatie mag de provincie best wel eens een initiatief nemen. Maar altijd zoeken naar oplossingen met lokaal draagvlak. Dat is erg belangrijk.

Reacties