Statushouders naar Europese krimpgebieden

Nederland staat voor een dilemma van formaat: een chronisch tekort aan woningen botst met de plicht om statushouders een veilig onderkomen te bieden. Terwijl de wachtlijsten voor een betaalbare woning langer worden en gemeenten worstelen met hun taakstelling, kijken we naar een ander, minder zichtbaar probleem in Europa: de stille leegloop. In landen als Bulgarije, Roemenië, Letland, Litouwen en diverse regio's in Spanje, Portugal en het voormalige Oost-Duitsland krimpt de bevolking. Huizen staan leeg, de arbeidsmarkt vergrijst en lokale voorzieningen dreigen daar te verdwijnen. Zou het mogelijk zijn om deze twee uitdagingen met elkaar te verbinden? Het idee is even eenvoudig als potentieel baanbrekend: laten we statushouders de kans bieden om een nieuw leven op te bouwen in die Europese regio's die juist snakken naar nieuwe inwoners. Dit bepleit ik nadrukkelijk niet als een formeel gedwongen maatregel, maar als een vrijwillig programma voor statushouders zonder goede huisvesti...

Nutteloze versplintering

In de aanloop naar de Tweede-Kamerverkiezingen is het weer dringen bij de Kiesraad. Allerlei nieuwe politieke profeten die de beste visie op de samenleving claimen, richtten de afgelopen tijd nieuwe politieke splintergroepjes op. 

Democratie, is daarbij de meest gebruikte term. Bestaande, grote, politieke partijen zouden niet luisteren naar het volk. Ze zouden bepaalde principes verkwanselen. Of onvoldoende naar de achterban luisteren.

Een stem op deze microclubjes, is altijd een verloren stem. Zetels zijn er slechts voor nieuwelingen die echt zeer grote groepen kiezers op de been weten te brengen. Pim Fortuyn en Geert Wilders is dat gelukt. En op kleine schaal ook Marianne Thieme. De SP is ook klein begonnen, lokaal, en met een enorm lange aanloop ook nationaal doorgebroken. Zij brachten echt iets anders, een ècht andere kijk op de politiek, èn wisten daar stevig electoraal draagvlak voor te verwerven. Dat soort nieuwkomers houdt de democratie levend en dwingt  bestaande partijen tot vernieuwing. Goed voor de democratie. Kansloze kleine splintergroepjes die zich nu voor een politiek vluggertje aandienen, doen mij denken aan roependen in de woestijn: overtuigd van hun eigen gelijk, maar zonder electorale steun. Zij en hun verloren stemmers dragen niks bij aan de democratie.

Reacties