Wij zijn dwergen: Over het Besef van Geschiedenis en Vooruitgang

De filosoof Bernard van Chartres zei het al in de 12e eeuw: "Wij zijn als dwergen, staande op de schouders van reuzen." Intussen gedragen we ons alsof wij zelf die reuzen zijn. Alsof alles wat we weten, maken en kunnen, uit het niets door onze generatie is gemaakt. We zijn vergeten de eeuwen aan uitvindingen, mislukkingen, conflicten en menselijk lijden die hieraan voorafgingen. Zonder die voorgeschiedenis en die eeuwen van vooruitgang, zouden we nog steeds ploeteren, hongeren (en verdrinken) in een middeleeuws moeras, met niet 18 miljoen maar slechts 500.000 mensen in ons land.   Kijk naar je smartphone. Dat apparaat bestaat dankzij duizenden jaren aan wiskunde, wetenschap, oorlog, toeval en menselijke nieuwsgierigheid. We zijn ons amper bewust van wat we hebben. We nemen de helden van vroeger zelfs regelmatig te maat, met de normen van nu. We zijn ons te weinig bewust van dat verleden, maar ook nog weinig bewust van wat we zullen achterlaten op deze wereld. Wat gebeurt er n...

Nutteloze versplintering

In de aanloop naar de Tweede-Kamerverkiezingen is het weer dringen bij de Kiesraad. Allerlei nieuwe politieke profeten die de beste visie op de samenleving claimen, richtten de afgelopen tijd nieuwe politieke splintergroepjes op. 

Democratie, is daarbij de meest gebruikte term. Bestaande, grote, politieke partijen zouden niet luisteren naar het volk. Ze zouden bepaalde principes verkwanselen. Of onvoldoende naar de achterban luisteren.

Een stem op deze microclubjes, is altijd een verloren stem. Zetels zijn er slechts voor nieuwelingen die echt zeer grote groepen kiezers op de been weten te brengen. Pim Fortuyn en Geert Wilders is dat gelukt. En op kleine schaal ook Marianne Thieme. De SP is ook klein begonnen, lokaal, en met een enorm lange aanloop ook nationaal doorgebroken. Zij brachten echt iets anders, een ècht andere kijk op de politiek, èn wisten daar stevig electoraal draagvlak voor te verwerven. Dat soort nieuwkomers houdt de democratie levend en dwingt  bestaande partijen tot vernieuwing. Goed voor de democratie. Kansloze kleine splintergroepjes die zich nu voor een politiek vluggertje aandienen, doen mij denken aan roependen in de woestijn: overtuigd van hun eigen gelijk, maar zonder electorale steun. Zij en hun verloren stemmers dragen niks bij aan de democratie.

Reacties