De waarde van vakmanschap

-
Parijs, 1894. Montmartre bruiste van het leven, een broeinest van kunstenaars en bohemiens. In het hart van deze wijk, verscholen achter een enigszins onheilspellende naam, lag restaurant Le Rat Mort – De Dode Rat. Het was een plek waar de bohemien zich thuis voelde - en waar Henri de Toulouse-Lautrec een vaste gast was. Toulouse-Lautrec, een man met een scherpe blik en scherpe tong, was een meester in de snelle schets. Hij kon met een paar vloeiende lijnen een persoonlijkheid vangen, een karakter blootleggen. Op een avond, terwijl hij genoot van een maaltijd in Le Rat Mort, viel zijn oog op Madame Charlotte, een welgestelde weduwe die zich duidelijk vermaakte. Zonder veel omhaal pakte hij een papieren servet en begon te tekenen. Het was geen gedetailleerd portret, verre van dat. Het was een expressieve karikatuur, een vluchtige impressie van Madame Charlotte’s gelaatstrekken en houding. Maar het had iets. Madame Charlotte zag het en was meteen enthousiast. “Oh, monsieur Toulouse-Lautr...
0

Resultaat = visie x draagvlak

-
Toen ik nog bij het toenmalige ministerie van Verkeer en Waterstaat werkte, vertelde een toenmalige collega mij, na afloop van weer een slopende discussie met vele afdelingen over de nieuwe inrichting van het spoorwegbestel, het verband tussen visie en draagvlak. 'Maarten', zei hij, 'je standpunt kan nog zó goed zijn, als niemand het met je eens is, bereik je niks.' Op zijn whiteboard schreef hij: R=VxD. Inhoud is het resultaat van visie en draagvlak. En gelijk had hij. ik stelde mijn visie wat globaler op, gaf expliciet ruimte voor de inbreng van anderen, en kreeg ambtelijk, bestuurlijk en toen ook politiek en maatschappelijk draagvlak. En uiteindelijk resultaat.

Reacties

Een reactie posten