Statushouders naar Europese krimpgebieden

Nederland staat voor een dilemma van formaat: een chronisch tekort aan woningen botst met de plicht om statushouders een veilig onderkomen te bieden. Terwijl de wachtlijsten voor een betaalbare woning langer worden en gemeenten worstelen met hun taakstelling, kijken we naar een ander, minder zichtbaar probleem in Europa: de stille leegloop. In landen als Bulgarije, Roemenië, Letland, Litouwen en diverse regio's in Spanje, Portugal en het voormalige Oost-Duitsland krimpt de bevolking. Huizen staan leeg, de arbeidsmarkt vergrijst en lokale voorzieningen dreigen daar te verdwijnen. Zou het mogelijk zijn om deze twee uitdagingen met elkaar te verbinden? Het idee is even eenvoudig als potentieel baanbrekend: laten we statushouders de kans bieden om een nieuw leven op te bouwen in die Europese regio's die juist snakken naar nieuwe inwoners. Dit bepleit ik nadrukkelijk niet als een formeel gedwongen maatregel, maar als een vrijwillig programma voor statushouders zonder goede huisvesti...

Resultaat = visie x draagvlak

Toen ik nog bij het toenmalige ministerie van Verkeer en Waterstaat werkte, vertelde een toenmalige collega mij, na afloop van weer een slopende discussie met vele afdelingen over de nieuwe inrichting van het spoorwegbestel, het verband tussen visie en draagvlak. 'Maarten', zei hij, 'je standpunt kan nog zó goed zijn, als niemand het met je eens is, bereik je niks.' Op zijn whiteboard schreef hij: R=VxD. Inhoud is het resultaat van visie en draagvlak. En gelijk had hij. ik stelde mijn visie wat globaler op, gaf expliciet ruimte voor de inbreng van anderen, en kreeg ambtelijk, bestuurlijk en toen ook politiek en maatschappelijk draagvlak. En uiteindelijk resultaat.

Reacties