Statushouders naar Europese krimpgebieden

Nederland staat voor een dilemma van formaat: een chronisch tekort aan woningen botst met de plicht om statushouders een veilig onderkomen te bieden. Terwijl de wachtlijsten voor een betaalbare woning langer worden en gemeenten worstelen met hun taakstelling, kijken we naar een ander, minder zichtbaar probleem in Europa: de stille leegloop. In landen als Bulgarije, Roemenië, Letland, Litouwen en diverse regio's in Spanje, Portugal en het voormalige Oost-Duitsland krimpt de bevolking. Huizen staan leeg, de arbeidsmarkt vergrijst en lokale voorzieningen dreigen daar te verdwijnen. Zou het mogelijk zijn om deze twee uitdagingen met elkaar te verbinden? Het idee is even eenvoudig als potentieel baanbrekend: laten we statushouders de kans bieden om een nieuw leven op te bouwen in die Europese regio's die juist snakken naar nieuwe inwoners. Dit bepleit ik nadrukkelijk niet als een formeel gedwongen maatregel, maar als een vrijwillig programma voor statushouders zonder goede huisvesti...

Easy living in Griekenland

Sinds enige tijd verblijven we op het Griekse eiland Kefalonia. En we hebben ons al snel aangepast aan de Griekse leefstijl. Het klimaat in deze zomermaanden dwingt daar ook toe.

Winkels zijn hier over het algemeen vanaf 9:00 uur open. Veel vroeger beginnen de Grieken hier niet met werken.
Een huurauto wordt 's morgens niet voor 10.00 uur geleverd – dan nog liever de avond tevoren. En 10.00 uur is in de praktijk al snel 10.30 uur. Men werkt naar verluid door tot 14.00 uur. Maar bouwvakkers zie je al eerder stoppen en in deze zomermaanden komt de geur van knoflookpasta je rond 13.00 uur al tegemoet uit de Griekse keukentjes.



Na een stevige lunch met mediterrane ingrediënten is het suffen in huis, of buiten in de schaduw. De hele middag tot na 18.00 uur is het te warm om te werken. Dat wordt dus ook maar weinig gedaan. Het Griekse ministerie van Volksgezondheid adviseert om tijdens de siësta niet langer dan 45 minuten te slapen!

's-Avonds gaan de gewone winkels weer open tot ca. 21:00 uur. Dan is het etenstijd. De restaurants blijken ook al vooral familiebedrijven te zijn. Vaak is het oma die kookt en de volwassen kinderen staan achter de bar en werken in de bediening.
Voor toeristen zijn tijdens de middagrust wel wat winkeltjes open. Vrijwel alle bedrijven hier zijn familiebedrijven, dus er is altijd wel een familielid: het neefje of opa, die even de winkel kan bemensen tijdens de siësta. Wij hebben ons na 2 dagen volledig aan het lokale ritme aangepast. Uitgebreid lunchen – knoflookpasta met salade – en daarna suffen in de schaduw met laptop of tablet.
's-Avonds wordt er ook laat gegeten – zo rond 21.00 uur. Dus gaan de kinderen ook laat naar bed, en wordt er 's-morgens lang uitgeslapen. Echt productief is dit dagritme natuurlijk niet, maar wel erg ontspannend.

Reacties