De waarde van vakmanschap

Parijs, 1894. Montmartre bruiste van het leven, een broeinest van kunstenaars en bohemiens. In het hart van deze wijk, verscholen achter een enigszins onheilspellende naam, lag restaurant Le Rat Mort – De Dode Rat. Het was een plek waar de bohemien zich thuis voelde - en waar Henri de Toulouse-Lautrec een vaste gast was. Toulouse-Lautrec, een man met een scherpe blik en scherpe tong, was een meester in de snelle schets. Hij kon met een paar vloeiende lijnen een persoonlijkheid vangen, een karakter blootleggen. Op een avond, terwijl hij genoot van een maaltijd in Le Rat Mort, viel zijn oog op Madame Charlotte, een welgestelde weduwe die zich duidelijk vermaakte. Zonder veel omhaal pakte hij een papieren servet en begon te tekenen. Het was geen gedetailleerd portret, verre van dat. Het was een expressieve karikatuur, een vluchtige impressie van Madame Charlotte’s gelaatstrekken en houding. Maar het had iets. Madame Charlotte zag het en was meteen enthousiast. “Oh, monsieur Toulouse-Lautr...

Easy living in Griekenland

Sinds enige tijd verblijven we op het Griekse eiland Kefalonia. En we hebben ons al snel aangepast aan de Griekse leefstijl. Het klimaat in deze zomermaanden dwingt daar ook toe.

Winkels zijn hier over het algemeen vanaf 9:00 uur open. Veel vroeger beginnen de Grieken hier niet met werken.
Een huurauto wordt 's morgens niet voor 10.00 uur geleverd – dan nog liever de avond tevoren. En 10.00 uur is in de praktijk al snel 10.30 uur. Men werkt naar verluid door tot 14.00 uur. Maar bouwvakkers zie je al eerder stoppen en in deze zomermaanden komt de geur van knoflookpasta je rond 13.00 uur al tegemoet uit de Griekse keukentjes.



Na een stevige lunch met mediterrane ingrediënten is het suffen in huis, of buiten in de schaduw. De hele middag tot na 18.00 uur is het te warm om te werken. Dat wordt dus ook maar weinig gedaan. Het Griekse ministerie van Volksgezondheid adviseert om tijdens de siësta niet langer dan 45 minuten te slapen!

's-Avonds gaan de gewone winkels weer open tot ca. 21:00 uur. Dan is het etenstijd. De restaurants blijken ook al vooral familiebedrijven te zijn. Vaak is het oma die kookt en de volwassen kinderen staan achter de bar en werken in de bediening.
Voor toeristen zijn tijdens de middagrust wel wat winkeltjes open. Vrijwel alle bedrijven hier zijn familiebedrijven, dus er is altijd wel een familielid: het neefje of opa, die even de winkel kan bemensen tijdens de siësta. Wij hebben ons na 2 dagen volledig aan het lokale ritme aangepast. Uitgebreid lunchen – knoflookpasta met salade – en daarna suffen in de schaduw met laptop of tablet.
's-Avonds wordt er ook laat gegeten – zo rond 21.00 uur. Dus gaan de kinderen ook laat naar bed, en wordt er 's-morgens lang uitgeslapen. Echt productief is dit dagritme natuurlijk niet, maar wel erg ontspannend.

Reacties