De waarde van vakmanschap

op
Parijs, 1894. Montmartre bruiste van het leven, een broeinest van kunstenaars en bohemiens. In het hart van deze wijk, verscholen achter een enigszins onheilspellende naam, lag restaurant Le Rat Mort – De Dode Rat. Het was een plek waar de bohemien zich thuis voelde - en waar Henri de Toulouse-Lautrec een vaste gast was. Toulouse-Lautrec, een man met een scherpe blik en scherpe tong, was een meester in de snelle schets. Hij kon met een paar vloeiende lijnen een persoonlijkheid vangen, een karakter blootleggen. Op een avond, terwijl hij genoot van een maaltijd in Le Rat Mort, viel zijn oog op Madame Charlotte, een welgestelde weduwe die zich duidelijk vermaakte. Zonder veel omhaal pakte hij een papieren servet en begon te tekenen. Het was geen gedetailleerd portret, verre van dat. Het was een expressieve karikatuur, een vluchtige impressie van Madame Charlotte’s gelaatstrekken en houding. Maar het had iets. Het had leven. Madame Charlotte zag het en was er meteen dol op. “Oh, monsieur T...
0

Socialemediamoe

op
Onlangs kreeg ik en mailtje van een zeer active sociale media gebruiker. Eentje van het eerste uur. Ik had hem eerder met zijn verjaardag gefeliciteerd via Google+.
Hij schreef mij een paar weken later dat hij pas toen mijn bericht had gezien. Hij was zo traag, want namelijk een beetje Sociale Media Moe!

Nou bestaan sociale media al een tijdje. Zelf ben ik sinds 2005 actief.  Ik heb sindsdien zo ongeveer elk platform getest en heel wat verschijnselen meegemaakt. Leuk en minder leuk.

Maar nu Linkedin, Facebook en Twitter mainstream zijn geworden, is de spanning er wel helemaal af. En ik begrijp wel dat veel van de early adopters, vaak innovatief ingestelde mensen, er nu wel een beetje klaar mee zijn.
De vraag is alleen: What's next?

Reacties

Een reactie posten