De waarde van vakmanschap

-
Parijs, 1894. Montmartre bruiste van het leven, een broeinest van kunstenaars en bohemiens. In het hart van deze wijk, verscholen achter een enigszins onheilspellende naam, lag restaurant Le Rat Mort – De Dode Rat. Het was een plek waar de bohemien zich thuis voelde - en waar Henri de Toulouse-Lautrec een vaste gast was. Toulouse-Lautrec, een man met een scherpe blik en scherpe tong, was een meester in de snelle schets. Hij kon met een paar vloeiende lijnen een persoonlijkheid vangen, een karakter blootleggen. Op een avond, terwijl hij genoot van een maaltijd in Le Rat Mort, viel zijn oog op Madame Charlotte, een welgestelde weduwe die zich duidelijk vermaakte. Zonder veel omhaal pakte hij een papieren servet en begon te tekenen. Het was geen gedetailleerd portret, verre van dat. Het was een expressieve karikatuur, een vluchtige impressie van Madame Charlotte’s gelaatstrekken en houding. Maar het had iets. Madame Charlotte zag het en was meteen enthousiast. “Oh, monsieur Toulouse-Lautr...
0

Vuilnisman wordt topambtenaar

-
foto op motor
Iedereen die ik vertel dat ik ruim 4 jaar vuilnisman ben geweest, is verbaasd. Toch is het zo. In 1980 ben ik rechten gaan studeren in Leiden. Maar omdat die studie mij toen niet zo interesseerde, ben ik gaan werken. Fulltime. Als vuilnisman op het recreatiepark Duinrell. Daar werkte ik van de start van het seizoen in maart of april tot oktober. 's-Morgens haalde ik met een tractor de vuilcontainers op in het caravanpark, en in het hoogseizoen natuurlijk ook in de camping. Ik haalde vuilnisbakken leeg en zorgde dat het allemaal in de grote vuilcontainer werd geperst die later met een vrachtwagen naar België werd afgevoerd. Dit 5 dagen per week en in het hoogseizoen zelfs 6 dagen en een enkele week zelfs wel 7 dagen. Dit alles tegen 'n uurloon van zo'n fl. 5,-. Leuke verdienste om mijn vakanties en hobby's zoals motorrijden en uitgaan te betalen.

Studeren deed ik 1 of 2 dagen vóór de tentamens en die haalde ik dan. In de wintermaanden was er op Duinrell niks te doen en was ik gemiddeld 2 à 3 dagdelen per week chauffeur: als Hertz "hiker" haalde en bracht huurauto's van en naar verhuurlocaties voor Hertz autoverhuur. Ook werkte ik als verhuizer en in de Haagse zwembaden werkte is heel wat maanden als schoonmaker en badmeester.
Begin mei 1985 was ik klaar met mijn studie. Daarna startte ik als juridisch medewerker op het Ministerie van Justitie. De rest van mijn loopbaan als functionaris bij de overheid staat op LinkedIn.

Reacties

Een reactie posten