Pas op voor politieke kletspraat

De filosoof Harry G. Frankfurt (1929-2023) publiceerde in 1986 in zijn - uiteindelijk  - meest bekende werk " On bullshit "; een diepgaande analyse van het fenomeen ' bullshit' ofwel 'onzin' of ‘ kletspraat ’. Frankfurt betoogde dat leugens opzettelijke misleidingen zijn, waarbij iemand bewust onwaarheden vertelt om anderen te misleiden. Bullshit daarentegen is volgens hem niet per sé gebaseerd op onwaarheden, maar het ontbreekt de bullshitter aan een interesse in de feitelijke waarheid of juistheid van de beweringen.  Waarom bullshit? Frankfurt onderzocht de motieven achter het produceren van bullshit. Hij stelt dat mensen bullshit vaak gebruiken om indruk te maken, hun imago te verbeteren of hun eigen agenda te bevorderen. Bullshit kan ook worden gebruikt om anderen te misleiden of om een vaagheid te creëren waardoor men zich kan onttrekken aan verantwoordelijkheid of kritiek. Een cruciaal aspect van bullshit is dat het vaak wordt geproduceerd zonder ee

Nieuw woord: Probabilistische planning

Onlangs kwam ik in het zogenoemde "Beheerskader Grote Projecten" een - voor mij - nieuw woord tegen: "probabilistisch". Vast een moeilijk woord voor iets eenvoudigs, dacht ik. En ja, dat bleek eigenlijk ook. Bij een probabilistische planning wordt aan alle stappen in een proces, project of programma een onzekerheid toegekend en worden mogelijke effecten van risico’s in de planning opgenomen. Het probabilisme is de leer van de waarschijnlijkheid. Volgens het probabilisme kan waarheid alleen door het voortschrijden van kennis steeds beter worden benaderd. Het mooie van een "probabilistische planning" is dat de datum van mijlpalen en het eindresultaat realistisch worden. Geen wensplanning, maar een planning waarin de risico's zijn verdisconteerd, en waarop beter kan worden gestuurd. En projecten of programma's die afhankelijk zijn van bepaalde (deel)resultaten kunnen meer rekenen op de plandata. Kortom: voortaan alleen nog maar
probabilistische planningen!

Reacties