Trump's Miljardendeal: 'Ik koop Groenland'

In een spectaculaire zet die doet denken aan de legendarische aankoop van Alaska, schudt Donald Trump opnieuw de internationale gemeenschap wakker. Zijn voorstel? Een ongekende deal waarin hij elk van de 56.000 Groenlanders tot instant-miljonair maakt. Prijskaartje: een 'luttele' 56 miljard dollar. "Het is de kunst van het onderhandelen," aldus Trump. "Groenland is een goudmijn, letterlijk én figuurlijk." Waarom Trump's oog op Groenland viel De zakenman in Trump heeft zijn huiswerk gedaan. Onder het smeltende ijs van Groenland ligt een astronomische rijkdom verborgen: olie, gas en kostbare zeldzame aardmetalen ter waarde van ruim 2.600 miljard dollar. "We praten hier over een return on investment die Wall Street zou doen duizelen," zegt Trump. De jackpot onder het ijs Olievoorraad die groter is dan die van Saoedi-Arabië Zeldzame aardmetalen die cruciaal zijn voor smartphones en elektrische auto's ...

Waarom we “nutteloze” wetenschap moeten koesteren


Het “nut” van wetenschap is een belangrijk argument voor de financiering van wetenschappelijk onderzoek. Wetenschappers worden aangemoedigd om onderzoek te doen dat een duidelijke maatschappelijke of economische impact heeft. De Nationale Wetenschapsagenda is daar een uitdrukking van. De overheid subsidieert via de NWO vooral projecten of programma’s die zijn bedoeld om de economische of maatschappelijke impact van het onderzoek te vergroten en te versnellen. Dus het moet vooraf bepaald nut hebben. 

Dit is begrijpelijk. Wetenschap moet ten goede komen aan de samenleving. Wetenschappelijk onderzoek kan bijdragen aan het oplossen van maatschappelijke problemen, zoals klimaatverandering, armoede en ziekte. Het kan ook leiden tot nieuwe technologieën en innovaties die de economie stimuleren en ons leven verbeteren.

Toch is het nut van wetenschap niet altijd voorspelbaar. Veel doorbraken in de vooruitgang van het denken voor de mensheid zijn ontstaan door toevallige ontdekkingen. Door wetenschappelijk onderzoek zonder vooraf gedefinieerd nut.


Een bekend voorbeeld is de ontdekking van penicilline. In 1928 ontdekte de Schotse bacterioloog Alexander Fleming per ongeluk dat een schimmel, Penicillium notatum, bacteriën kon doden. Fleming had geen idee dat hij een medicijn had ontdekt dat een revolutie zou teweegbrengen in de behandeling van infecties.

Een ander voorbeeld is de ontdekking van röntgenstraling. In 1895 ontdekte de Duitse natuurkundige Wilhelm Röntgen dat een nieuw type straling door de huid kon dringen en een beeld kon maken van de botten en organen van het lichaam. Röntgen had geen idee dat hij een baanbrekende nieuwe technologie had ontdekt.

Deze voorbeelden laten zien dat toeval een belangrijke rol kan spelen in wetenschappelijk onderzoek. Het is niet altijd mogelijk om vooraf te voorspellen welke onderzoeksresultaten tot nuttige toepassingen zullen leiden.

Natuurlijk is het belangrijk om wetenschappelijk onderzoek te doen dat een duidelijke maatschappelijke of economische impact heeft. Maar toevallige ontdekkingen kunnen leiden tot doorbraken die we nooit hadden kunnen voorzien.

Het is niet altijd mogelijk om vooraf te voorspellen welke onderzoeksresultaten tot nuttige toepassingen zullen leiden.

Daarom is het belangrijk om ruimte te laten voor wetenschappelijk onderzoek zonder vooraf gedefinieerd nut. Onderzoek door de wetenschap zonder vooraf bepaald “nut” moeten we koesteren!


Reacties