De waarde van vakmanschap

-
Parijs, 1894. Montmartre bruiste van het leven, een broeinest van kunstenaars en bohemiens. In het hart van deze wijk, verscholen achter een enigszins onheilspellende naam, lag restaurant Le Rat Mort – De Dode Rat. Het was een plek waar de bohemien zich thuis voelde - en waar Henri de Toulouse-Lautrec een vaste gast was. Toulouse-Lautrec, een man met een scherpe blik en scherpe tong, was een meester in de snelle schets. Hij kon met een paar vloeiende lijnen een persoonlijkheid vangen, een karakter blootleggen. Op een avond, terwijl hij genoot van een maaltijd in Le Rat Mort, viel zijn oog op Madame Charlotte, een welgestelde weduwe die zich duidelijk vermaakte. Zonder veel omhaal pakte hij een papieren servet en begon te tekenen. Het was geen gedetailleerd portret, verre van dat. Het was een expressieve karikatuur, een vluchtige impressie van Madame Charlotte’s gelaatstrekken en houding. Maar het had iets. Madame Charlotte zag het en was meteen enthousiast. “Oh, monsieur Toulouse-Lautr...
0

Belofte moet je opschrijven

-

Belofte maakt schuld, vooral als je het opschrijft. Dat heb ik al wel eens geschreven. En daarom schijf ik dat nu op. 

Vandaag nam ik afscheid van een fijne collega, die het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties na 37 jaar trouwe dienst verlaat. Hij blijft nog wel doorwerken aan de Universiteit van Amsterdam, maar het ministerie zwaaide hem vandaag dus uit.
Tijdens zijn afscheid heb ik hem beloofd om hem te helpen met zijn (eventuele) toekomstige online activiteiten. Ik verwacht nl. dat hij als wetenschapper, ZZP-er, als verkenner van governance i.b.d. of anderszins wel behoefte zal hebben aan een of andere digitale support. En daar kan ik hem best wel bij helpen.

Wat hij met mijn aanbod gaat doen, weet ik niet. Ik merk het wel; mijn aanbod is in elk geval 12 maanden geldig.
Dat ik het waarschijnlijk leuk vind om te doen, doet natuurlijk niet ter zake. :-)
Locatie: Wassenaar, The Netherlands

Reacties

Een reactie posten