Statushouders naar Europese krimpgebieden

Nederland staat voor een dilemma van formaat: een chronisch tekort aan woningen botst met de plicht om statushouders een veilig onderkomen te bieden. Terwijl de wachtlijsten voor een betaalbare woning langer worden en gemeenten worstelen met hun taakstelling, kijken we naar een ander, minder zichtbaar probleem in Europa: de stille leegloop. In landen als Bulgarije, Roemeniƫ, Letland, Litouwen en diverse regio's in Spanje, Portugal en het voormalige Oost-Duitsland krimpt de bevolking. Huizen staan leeg, de arbeidsmarkt vergrijst en lokale voorzieningen dreigen daar te verdwijnen. Zou het mogelijk zijn om deze twee uitdagingen met elkaar te verbinden? Het idee is even eenvoudig als potentieel baanbrekend: laten we statushouders de kans bieden om een nieuw leven op te bouwen in die Europese regio's die juist snakken naar nieuwe inwoners. Dit bepleit ik nadrukkelijk niet als een formeel gedwongen maatregel, maar als een vrijwillig programma voor statushouders zonder goede huisvesti...

Belofte moet je opschrijven


Belofte maakt schuld, vooral als je het opschrijft. Dat heb ik al wel eens geschreven. En daarom schijf ik dat nu op. 


Vandaag nam ik afscheid van een fijne collega, die het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties na 37 jaar trouwe dienst verlaat. Hij blijft nog wel doorwerken aan de Universiteit van Amsterdam, maar het ministerie zwaaide hem vandaag dus uit.
Tijdens zijn afscheid heb ik hem beloofd om hem te helpen met zijn (eventuele) toekomstige online activiteiten. Ik verwacht nl. dat hij als wetenschapper, ZZP-er, als verkenner van governance i.b.d. of anderszins wel behoefte zal hebben aan een of andere digitale support. En daar kan ik hem best wel bij helpen.

Wat hij met mijn aanbod gaat doen, weet ik niet. Ik merk het wel; mijn aanbod is in elk geval 12 maanden geldig.
Dat ik het waarschijnlijk leuk vind om te doen, doet natuurlijk niet ter zake. :-)

Reacties